  Dinsdag trokken we naar de winkel, op zoek naar onze
ingrediënten voor een lekkere appelcake. De oudsten hadden een
boodschappenlijst gemaakt. Trots toonden ze hun lijstje aan de anderen van de
klas en konden we vertrekken. Lana ging mee en we verdeelden de klas in twee
groepen. De ene ging op zoek naar rozijnen, een citroen en eieren. De andere
ging op zoek naar kaneelpoeder, boter, bloem en agavesiroop. Al was deze siroop
wel goed verstopt. We moesten zelfs hulp vragen aan de mevrouw van de winkel.
We gingen naar de kassa en Soha betaalde met een briefje van 20 euro. We kregen
wisselgeld terug. In de klas bekeken we de rekening goed. ‘Het ene was duurder
dan het andere!’, wisten we hierover te vertellen. Maar wacht eens even… Zijn
we de appels nu niet vergeten? Nee, hoor! Wanda bracht er mee van bij haar thuis.
Daar groeit een appelboom die heel veel appels laat vallen. Ingrediënten
appelcake? Check!  In de namiddag was het dan tijd om de doos te openen die
August had meegebracht. ‘We moesten er voorzichtig mee zijn en het zeker niet
aanraken’, zei hij. Dat werd spannend. We openden de doos en zagen iets geks...
Wat was dit? De meesten hadden dit nog nooit gezien! Het rook ook een beetje
vreemd. August vertelde dat het een wespennest was, maar dat er geen wespen
meer in woonden, want deze had de brandweer weggejaagd. Hoe hadden ze dit
gedaan? ‘Door te schreeuwen!’ of ‘te laten schrikken’, dachten we. Maar zo is
het niet gegaan. De brandweer joeg de wespen weg met poeder. En inderdaad, we
keken met onze vergrootglazen naar het nest en er lag een dikke laag poeder op.
 We waren nu toch wel benieuwd geworden naar hoe de wespen
zoiets prachtigs konden maken. We zochten een filmpje op en kwamen te weten dat
de wespen op zoek gaan naar kleine stukjes hout, dit fijnkauwen en dus vermengen
met speeksel. Dat vonden we wel heel speciaal, want zo bouwen wij geen huizen! Wij
gebruiken cement en bouwtuigen, de wespen niet. 
En… Er gebeurde nog iets spannends op deze dag! Op maandag vertelde
Wanda dat ze helemaal alleen kon fietsen. Ze bracht een foto mee en dit moesten
we uiteraard met onze eigen ogen zien. De volgende dag stond haar fiets te
pronken in de klas. We bekeken deze van dichtbij en zagen een bel, twee wielen,
een licht voor - en achteraan, pedalen, een mandje,… Wat een prachtige fiets.
Wanda reed een toertje op de speelplaats, gevolgd door een luid applaus van
de anderen. Bravo, Wanda!  Tuur bracht op woensdag een bloem mee. Maar omdat deze verdroogd was, konden we niet goed meer zien welke soort bloem het was. We bekeken deze goed en zagen in de knop van de bloem allemaal gaatjes. Er moesten dan wel een soort van pitten hebben ingezeten. ‘Een zonnebloem!’, klonk het meteen in koor. We zochten naar een foto van een zonnebloem en vergeleken deze met de verdroogde bloem. Nu waren we wel zeker. ‘Het was een zonnebloem die gewoon te lang in de zon had gestaan’, vertelde Ot. Ondertussen maakten we nog een vrije tekst met behulp van
ecoline en pandakrijt en bouwden we allemaal samen aan een groot knutselwerk:
een huis. Hiervoor bedachten we samen een ‘bouwplan’. We verdeelden de taken
zodat iedereen iets kon maken. De ene zette de muren recht, de anderen maakten
enkele bomen en zelfs een boot. Ook wat struikgewas, een badkamer en een keuken
mochten niet ontbreken. Het werd prachtig! We werken er volgende week nog een
beetje aan verder…   Vrijdag was het dan zover: baktijd! We deden de ingrediënten voor onze appelcake in een grote kom en mixten het tot een glad beslag. Het deeg kon dan eindelijk de oven in! Mmmm… Wat rook het lekker! De cake was overheerlijk! Volgende week woensdag gaan we voor de eerste keer zwemmen! Daar kijken we al lang naar uit! |
Nieuws >
