Als de zonnebloemen hoger dan ons huisje gegroeid zijn, komen we terug naar school. Voorlopig zijn we met tien kleuters in de klas, binnenkort komen er nog enkele terug uit vakantie. Letty is het allerjongste Regenboogje. Ona werkt hard als haar helpertje. Omdat Victor naar het eerste leerjaar is, wordt Renske Adils helper, en Lio is nog steeds Joas' helper.
Onze klas voelt vertrouwd en veilig aan, een fijne plek om te groeien met elkaar. Wat zijn de oudste meisjes trots om nu de oudste te zijn! Hier hebben de ene twee, en de andere drie jaar naar uitgekeken. Ali is terug
na zes maanden thuis te zijn geweest. Dat is wennen! En waar zijn de vrienden, Victor en Floris? Die zijn naar het eerste leerjaar. Gelukkig is er nog de buitentijd, waar we nog kunnen spelen met onze vrienden van vorig jaar.
Aan de start van de eerste dag krijgen we een bolletje. Wat zou dat zijn? We vermoeden dat er wel eens een bloemetje zou kunnen inzitten. Misschien een klaproosje? Of een zonnebloem? ... Dat zoeken we op! Als we in de computer intikken: zaadje van de klaproos, zonnebloem, zien lijken de foto's niet op het bolletje . Plots zegt Ona: 'Een tulp?' Dat is raak!
We mogen de bloembolletjes
verstoppen in een putje, dat we graven. Vooraf vertel ik een verhaal over Bas en Daan die een put graven op zoek naar een iets bijzonders, ze graven zo diep, dat ze er niet meer uit kunnen. Enkele kleuters willen geen put meer graven, omdat ze bang zijn om hun mama niet meer terug te zien. We stellen ze snel gerust.
Maar voordat we een put graven, gaan we eerst op ontdekking op onze nieuwe speelplaats. Eindelijk zijn alle linten weg, en mogen we overal spelen. We worden verrast door de prachtige zonnebloemen-zee in de moestuin. We zijn ervan overtuigd dat er zoveel zonnebloemen zijn dat we ze niet kunnen tellen. We meten ons met de zonnebloemen, in de klas, in onze kleine tuin, en bij de moestuin. Dikke rode en oranje pompoenen liggen verstopt tussen het groen. Opeens zien we gele vruchtjes in de boom. Zijn het peren? Zijn het citroenen? Neen, het zijn pompoentjes, die geklommen zijn in de boom. Als ik vertel dat de pompoenen bij me thuis geklommen zijn tot onder het dak van de serre, kijken de Regenboogjes me vol ongeloof aan. Dat kan niet waar zijn!
Dan zien we Ludo met een bus verf een lijn spuiten op het gras. Hij vertelt ons dat dit een wandel-padje wordt. Grappig, want een figuurtje uit ons vertelboek heet ook 'Wandelpadje'. We zien het gras verkleuren van groen naar blauw. Hoe mooi is dat! We kiezen samen een plekje voor onze bloembollen en helpen elkaar met het graven van een putje. Slaap zacht, lieve bloembolletjes. Tot volgend jaar!
In de grote zandbak ontdekken we een gele stinkende smurrie. Kaka van de katten! We nemen een schop en laten de kaka achter de omheining verdwijnen. Daarna wassen we onze handen grondig, zoals elke dag. We vertellen over onze vondst op de praatraad. Misschien wordt de zandbak wel afgedekt?
Praktisch: Volgende week woensdag gaan we voor de eerste keer zwemmen in het nieuwe zwembad van Heist-op-den-Berg. We vertrekken op school om 10u30 en zijn terug om twaalf uur. Hiervoor zoek ik telkens twee begeleiders, die helpen de kleuters om te kleden, én mee in het water gaan. Je mag me contacteren via het schriftje, of via email: hildeschout@yahoo.com . Alle kleuters dragen vanaf nu een groene badmuts. Hierover hebben jullie al een bericht gekregen via Gimme. Prettig weekend, Hilde
Comments